Aby organizm mógł być zdrowy, niezmiernie ważne jest prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego i przepływ wszelkich płynów w ciele (krew, limfa, soki trawienne, płyn mózgowo-rdzeniowy, itd.). Dzięki krążącym płynom, w organizmie zachodzi transport hormonów, enzymów, tlenu oraz innych substancji odżywczych potrzebnych do regulacji pracy organizmu i utrzymania zdrowia. Każde zaburzenie i blokada tych funkcji prowadzi
do bólu lub choroby.

            Blokady mogą być strukturalne lub innego pochodzenia. Blokady fizyczne,
które mogą być pierwotną przyczyną dysfunkcji, często znajdują się w stawach, tkankach miękkich lub narządach. Inną przyczyną zablokowania może być stan emocjonalny, który często wywołuje fizyczny stres organizmu, powodując stany chorobowe. Dzięki medycynie osteopatycznej można również skutecznie wpływać na stan emocjonalny poprzez działanie na strukturach ciała.

            W celu usunięcia dysfunkcji osteopata stosuje specjalne techniki tzw. strukturalne
lub funkcjonalne, inaczej bezpośrednie lub pośrednie.

Te pierwsze, czyli strukturalne (bezpośrednie) są zdecydowanie częściej stosowane
w większości terapii. Osteopata szuka asymetrii w ruchu poszczególnych tkanek, stawów
i kieruje swoje działania w kierunku ograniczenia, czyli mniejszej ruchomości. Przesuwając
tę barierę za pomocą specyficznych technik osteopatycznych, zwiększa się zakres ruchu,
a to wpływa m.in. na drenaż płynów w tej okolicy poprawiając ich jakość. Stosuje się w tym celu specyficzny masaż tkanek, artykulacje i manipulacje stawów, techniki powięziowe
oraz energetyzację mięśni.

            Tym co zdecydowanie różni osteopatię od większości innych terapii są techniki funkcjonalne, czyli pośrednie. Kierunek działania jest odwrotny – po określeniu asymetrii, osteopata podąża za łatwością ruchu tkanek. Ustawiając np. podrażniony staw w najbardziej komfortowej pozycji na tzw. krawędzi bariery fizjologicznej, terapeuta oczekuje reakcji
w postaci rozluźniania napięć i zbalansowania tkanek.

Trudne jest zrozumienie przez pacjenta mechanizmu działania tej terapii. Większość osób przyzwyczajonych jest do rozciągania, masowania i czasem bólu podczas zabiegu, a tutaj nie czuje nic poza subtelnym dotykiem.

Skuteczność i trwałość efektów technik funkcjonalnych jest często bardzo zaskakująca.
Jedną z wielu terapii funkcjonalnych jest coraz bardziej popularna terapia kranio-sakralna.

 

W następnym odcinku: manipulacje krótko-dźwigniowe HVLA i wiele innych ciekawych informacji