„Ruch może zastąpić niemal każdy lek, podczas gdy żaden lek nie zastąpi ruchu” – to słowa Wojciecha Oczko (1537-1599), nadwornego lekarza trzech polskich królów: Zygmunta Augusta, Stefana Batorego i Zygmunta III Wazy. Był on wychowankiem Akademii Krakowskiej a dyplom doktorski zdobył na uniwersytetach w Padwie i Bolonii.
Oczko był pionierem balneologii – nauki o wodach termalnych. W swoim dziele pt. „Cieplice” sklasyfikował wszystkie źródła wód leczniczych, które występowały na terenach ówczesnej Rzeczpospolitej i określił metody leczenia chorych przy pomocy wód podziemnych i borowin. Zalecał pacjentom jazdę konną, zapasy, szermierkę, piłkę i tańce, wierząc w lecznicze działanie ruchu. 

Do podobnych wniosków doszedł wcześniej Hipokrates – zauważył, że ćwiczenia rozwijają nasze ciało i opóźniają starzenie.
W latach 50-tych XX wieku systematyczne badania nad rolą wysiłku przeprowadził Jeremy Morris, porównując stan zdrowia kierowców autobusów ze stanem zdrowia konduktorów oraz urzędników pocztowych z listonoszami. Okazało się, że większy wysiłek fizyczny przedłuża życie. Kolejne badania wykazały, że ruch nie tylko poprawia stan układu krążenia, ale także obniża ciśnienie tętnicze (zarówno normalne, jak i podwyższone), zapobiega cukrzycy, obniża poziom lipidów we krwi, ułatwia odchudzanie i poprawia nastrój.

W ostatnich latach badania wykazały, iż wysiłek i związany z nim łagodny stres oksydacyjny prowadzą  do korzystnych zmian w ekspresji genów. Potrzeba ruchu jest więc zakodowana w genach
Nasze organizmy są przystosowane do poziomu aktywności z okresu paleolitu, kiedy trzeba było porządnie zmęczyć się, by zaspokoić podstawowe potrzeby.
Obecne funkcjonowanie człowieka jest diametralnie inne, a w ciągu ostatnich stu lat warunki, sposób życia zmieniły się w sposób znaczący. Prowadzi to do rozwoju chorób cywilizacyjnych.  
         Aby odnieść korzyści z wysiłku, wystarczy trenować średnio intensywnie przez 30 minut dziennie, pięć dni w tygodniu. By wytrwać w postanowieniu, dobrze jest wybierać ulubioną dyscyplinę sportu (szybkie marsze, jogging, pływanie, jazdę na rowerze, taniec, aerobik, tenis, golf) i uprawiać ją z kimś jeszcze (mobilizacja, wsparcie grupy).