Osteopatia nie jest tym samym co fizjoterapia ani tradycyjna medycyna.

Nie jest hermetycznie wydzielonym obszarem. Nie można powiedzieć: naucz się tego i staniesz się osteopatą. Osteopatia jest systemem, który bierze informacje z innych systemów i je integruje.

Tak właśnie zrobił A.T. Still. Nic z tego co zaproponował nie było niczym nowym. Wszystkie główne zasady, które proponował były wzięte z innych szkół.
Należy pamiętać, że Still był uzdrowicielem, kręgarzem, a do tego miał skłonności teologiczne.
Osteopatia powstała z idei, które Still zapożyczył i przedstawił je jako wspólny system.
Jeśli spojrzymy na początki osteopatii, to zobaczymy, że była to dziedzina, która zajmowała się uzdrawianiem oraz nastawaniem.
Technik kręgarskich można nauczyć się dosyć szybko. W jaki sposób nauczyć uzdrawiania?
Tu pojawia się trudność… Jeśli chodzi o domenę uzdrawiania, jest ona centralną ideą osteopatii, ponieważ wiąże się z systemem wartości i wierzeń oraz z filozofią.
Jeśli Twój system wartości nie jest gotowy na zrozumienie i pracę z objawami pacjenta w odpowiedni sposób, nie będziesz w stanie nic zrobić. Musisz mieć mentalną gotowość, by coś zrobić. Jeżeli nie wierzysz w to, że jesteś w stanie pomóc pacjentowi z jakimś często spotykanym schorzeniem, np. wrzodami żołądka albo nie jesteś w stanie pomóc komuś w depresji czy chorobie nowotworowej, w momencie, gdy taki pacjent się pojawi, nic nie możesz zrobić, prawdopodobnie powiesz mu, że to wykracza poza Twoje kompetencje i odeślesz go do lekarza. Natomiast jeśli Twoje przekonanie jest takie, że możesz coś zrobić, to zmienia całkowicie sytuację. Na tym polega trudność odnośnie systemu przekonań.
John Martin Littlejohn – uczeń A.T. Stilla, powiedział, że osteopatia to system leczniczy, który używa naturalnych rezerw (energii) do prawidłowego ustawienia struktury ciała. Rezerwy te służą także do stymulacji i przygotowania dystrybucji płynów i sił w ciele co sprzyja powstaniu harmonii potrzebnych mechanizmów.
Osteopatia jest systemem leczenia, a nie zbiorem technik. Używa naturalnych zasobów ciała – siły witalnej pacjenta. Ma stymulować i przygotowywać rozchodzenie się płynów w ustroju oraz przechodzenie sił. Można powiedzieć, że osteopatia wykorzystuje siły witalne pacjenta, aby doprowadzić do sytuacji, w której rozchodzenie sił i rozchodzenie płynów jest równomierne.
Aby użyć siły witalnej, po pierwsze musisz wierzyć, że coś takiego istnieje…
Jedną z zasad osteopatii jest uważanie ciała za system, który jest zdolny do samoleczenia.
Jedyną rzeczą, jaką robi osteopatia jest uwolnienie/wyzwolenie tej siły, aby ciało mogło się samo leczyć. Gdy kogoś leczycie, sprowadza się to do tego, że usuwacie przeszkody lub blokady, które uniemożliwiają organizmowi samoleczenie. To nie Ty kogoś leczysz. Ty umożliwiasz, aby ktoś sam się leczył.