Intencja i Uważność
Zastanawialiście się kiedyś nad zwiększeniem skuteczności naszej pracy z pacjentem?
Czy uważacie, że odpowiednia diagnoza, perfekcyjna technika i naśladowanie nauczycieli, innych terapeutów są wystarczające? Czasami zobaczycie jakąś technikę wykonywaną
przez bardzo doświadczonego terapeutę i będziecie chcieli ją naśladować, jednak przekonacie się, że efekty będą zupełnie inne. Możecie użyć identycznych składowych – siła, szybkość, ułożenie ciała, ale nie uzyskacie takiego samego rezultatu.
Jeden z legendarnych osteopatów, Peter Blagrave uczył technik, które zaczynały się w obrębie potylicy, a następnie schodził w dół ciała pacjenta. Jego podejście było bardzo proste, ale on miał ok. 60 lat doświadczenia. Obserwujesz jego technikę, wykonujesz ją, wydaje Ci się, że pracujesz tak samo, ale nie osiągasz tych efektów. Poza tym, wrażenia osób, na których Peter Blagrave wykonywał manipulacje, były zupełnie różne,
niż po zastosowaniu technik wykonywanych przez młodych osteopatów. W zasadzie dzieje się coś innego, dlatego chcę wam powiedzieć o intencji i uważności.
INTENCJA:
Biorąc pod uwagę Wasze, jego i moje doświadczenie, każdy będzie miał inną intencję wykonując techniki. Jeśli chcecie wykonać np. uwolnienie stawu, Waszą intencją jest prawdopodobnie rozluźnienie więzadeł, czy usunięcie strukturalnej blokady w celu uwolnienia stawu. Wykonujecie tę technikę i możliwe, że uda się uwolnić staw. Ale intencja może także sprowadzać się do np. poprawy krążenia w stawie. Pomimo tego, że technika może wyglądać identycznie, gdy dołożycie drugi komponent intencjonalny, efekt może być inny. Wynika to z innej intencji.
Intencja jest pewnym rodzajem koncentracji. Koncentrujecie się na idei, jaką chcecie osiągnąć tą techniką. To co chcecie osiągnąć, najpierw pojawia się w Waszym umyśle,
zanim wykonacie technikę. Technika jest tylko kontynuacją intencji, wyobrażenia,
w jaki sposób chcecie wpłynąć na strukturę. Można to porównać do pewnej japońskiej techniki w malarstwie, w której artysta przez długi czas medytuje, wyobrażając sobie to,
co namaluje. Gdy obraz już całkowicie powstanie w jego głowie, artysta zrywa się i bardzo szybko maluje to, co wymyślił. Jest to przeniesienie, zrealizowanie tego, co wcześniej sobie wyobraził.
Podobnie jest w osteopatii. Np. Technika DOG pozwala usunąć ograniczenia w odcinku piersiowym. Może się to sprowadzać do usunięcia tylko blokady w obrębie kręgów,
ale może również sprowadzić się do pracy śródpiersia, wątroby lub innych organów wewnętrznych.
UWAŻNOŚĆ:
Uważność jest sposobem przeniesienia intencji w technikę. Np. wykonując daną technikę zwracasz uwagę, jakie jest ustawienie Twojego ciała, zwracasz uwagę na pozycję pacjenta,
na ułożenie swoich rąk, w jaki sposób kontaktujesz się ze skórą pacjenta, jak głęboko zanurzyłeś się w tkankach, czego tam oczekujesz, co odnajdujesz i co chcesz osiągać będąc w tym miejscu.
Pracując w oparciu o intencję i uważność zyskujemy dodatkowe narzędzia, pozwalające zdecydowanie zwiększyć skuteczność naszej pracy, a przy okazji odkrywamy kolejne pokłady czegoś wciąż nieodkrytego.