1. Zamień słowa:
kara → konsekwencja (nie ma kar, są tylko konsekwencje za określone postępowanie).
problem → trudność („problem” zawsze wydaje się poważny , a „trudność” łatwiej jest pokonać).
porażka → doświadczenie
Na przykład:
– „W konsekwencji tego, że pobiłeś się z kolegą, zostaniemy dziś w domu, zamiast iść na spacer (ważne jest, aby konsekwencja była realna). Nie możemy „rzucać słów na wiatr”, bo stracimy autorytet u dziecka. Lepiej jest ugryźć się w język i nic nie powiedzieć lub wyznaczyć błahą konsekwencję, niż nierealną.
– „Jakie masz pomysły na pokonanie tej trudności?”
– „Widzę, że sprawia Ci trudność nauka wiersza. Poszukamy sposobu, żeby ułatwić pamięciowe opanowanie tekstu.”
– „Od dziś jesteś bogatszy o nowe doświadczenie. Nauczyłeś się, że podczas zawodów sportowych zawsze są wygrani i przegrani.”
2. Mózg Twojego dziecka przetwarza wszystko co spostrzega (nie odróżnia świata fikcji w bajkach od świata realnego), a następnie uzewnętrznia. Jeśli dziecko będzie oglądało tylko wartościowe filmy, słuchało wartościowej muzyki, czytało wartościowe książki, to będzie WARTOŚCIOWĄ OSOBĄ.
3. W sytuacji konfliktowej – TRUDNEJ, wypracuj z dzieckiem wspólne i szybkie znajdywanie rozwiązania. Tzn. stosuj 3 najważniejsze punkty:
FAKT:
Widzę, że się zdenerwowałeś. Co się stało?
Pokłóciłem się z Jackiem! (tutaj często dziecko zaczyna dokładnie opowiadać,
co się wydarzyło i jeszcze bardziej się denerwuje. Trzeba wtedy przerwać i przejść
do kolejnego punktu).
UCZUCIA:
Jak się teraz czujesz?
Jestem wściekły! (ważne, aby dziecko znało i nazywało podstawowe uczucia).
ROZWIĄZANIE:
Jakie widzisz rozwiązanie tej sytuacji? (tutaj trzeba dać dziecku czas, żeby samo
poszukało rozwiązania, inaczej nigdy nie nauczy się tej umiejętności).
Może pogodzę się z Jackiem? Tak naprawdę ta kłótnia była zupełnie niepotrzebna!
4. Mózg „nie widzi” słowa „nie.”
Np. jeśli chcemy, żeby dziecko nie biło się więcej, to błędem jest mówienie: „Nie bij się więcej z Kubą!” (wtedy jego mózg już wyobraża sobie bójkę i utrwala takie zachowanie). Najlepiej wytłumaczyć dziecku: Wiem, że potrafisz bawić się w zgodzie z kolegami. Może powinieneś być bardziej uważny? Jakie widzisz inne rozwiązanie tej sytuacji?
5. Stosuj często słowa – klucze:
PROSZĘ, DZIĘKUJĘ, PRZEPRASZAM + uśmiech. Naucz się stosować te słowa, a Twoje dziecko słuchając i patrząc na Ciebie po pewnym czasie też zacznie je stosować. Pamiętaj również o częstym uśmiechu, który ma ogromny wpływ na osobowość Twoją i dziecka.
6. Codziennie przytulaj się do dziecka i mów, że je kochasz + uśmiech. Dziecko czuje się wtedy szczęśliwe, ma duże poczucie bezpieczeństwa, zwiększa się jego samoocena i pewność siebie, a także kształtują się pozytywne relacje pomiędzy Wami. Często stosuj komunikaty wyrażające miłość, akceptację, zrozumienie, gotowość do pomocy i wsparcia w sytuacjach trudnych. Stwarzaj dziecku sytuacje sprzyjające doświadczaniu sukcesu i jednocześnie ograniczające niepowodzenia.
7. Zapomnij o porównywaniu swojego dziecka do innego. Budzi to w Twoim dziecku frustrację, niechęć i brak wiary we własne możliwości. Zauważaj i chwal nawet drobne sukcesy. Dostrzegaj wysiłek włożony w pokonywanie trudności bardziej, niż efekty końcowe. Wspieraj dziecko w rozwijaniu zainteresowań i pasji. Organizuj mu aktywność sprzyjającą odreagowaniu napięć i trudnych emocji. Spędzaj z dzieckiem jak najwięcej czasu – zainteresowanie i uwaga rodzica to największa nagroda.
8. Pamiętaj o muzyce. Słuchanie muzyki relaksuje, wycisza, a także sprawia, że w mózgu tworzą się nowe połączenia między neuronami (szczególnie dużo w okresie niemowlęcym). Zwiększa to znacznie pamięć dziecka, w konsekwencji czego lepiej będzie radziło sobie z codziennymi czynnościami. Zamiast oglądać bezwartościowe seriale włącz muzykę.
9. Zapomnij o kłótniach w domu. Naucz się rozmawiać i znajdywać rozwiązania zaistniałych trudności. Podczas awantur i krzyku zapominamy o rozwiązaniu. Wyładowujemy tylko naszą frustrację i gniew, a rezultat jest z reguły ŻADEN.
Jeśli chcemy coś osiągnąć lub zmienić, zacznijmy o tym rozmawiać na spokojnie. Niech każda ze stron wypowie się, jakie ma oczekiwania i dalej znajdźcie wspólnie ROZWIĄZANIE.
Można tu zastosować podobny jak w punkcie 3 schemat:
FAKT:
Zostawiasz codziennie rano w zlewie pełno naczyń do umycia!
UCZUCIA:
Jestem załamana, gdy przychodzę z pracy i widzę ile mam zmywania!
OCZEKIWANIA:
Oczekuję, że będziesz po sobie zmywał.
ROZWIĄZANIE:
Czy mógłbyś spróbować od jutra wstawać 5 min wcześniej, tak żeby zdążyć zmyć naczynia?
Wolałbym zmywać naczynia po przyjściu z pracy, ponieważ rano nie mam na to czasu. Może zostaw naczynia w zlewie, a jak tylko wrócę do domu, to od razu je zmyję?
Dobrze, cieszę się, że udało nam się znaleźć rozwiązanie. I to na spokojnie!
Życie składa się z kompromisów i nieważne, czyje jest „na wierzchu”. Ważniejsze są dobre relacje pomiędzy Wami. Dziecko, które patrzy i słucha na kłócących się rodziców bardzo to przeżywa, zwłaszcza wewnętrznie. W dodatku uczy się negatywnych wzorców i może w przyszłości zamiast szybko znajdywać rozwiązanie będzie też się kłócić i krzyczeć.
10. Pamiętaj, że liczy się FAKT.
„Szaleństwem jest robić wciąż to samo i oczekiwać różnych rezultatów”.
Jeśli FAKTEM jest, że twoje dziecko jest, cały czas, tak samo niegrzeczne, tzn., że trzeba coś zmienić, żeby uzyskać inny REZULTAT. Chodzi tu o zmianę podejścia dorosłej osoby, żeby zmieniło się zachowanie dziecka. Dzieci są zazwyczaj tylko barometrem swoich rodziców. Więc jeśli często się uśmiechasz i jesteś szczęśliwy, to takie też będzie twoje dziecko.

Żeby wejść na wysoką górę, trzeba postawić jeden krok, potem drugi i kolejny. Niemożliwe jest wskoczenie od razu na sam szczyt z punktu wyjścia. Jeśli chcesz coś zmienić, zacznij wprowadzać zmiany punkt po punkcie. Nawet jeśli coś czytamy i wydaje nam się to oczywiste i proste, to w praktyce reagujemy często nawykowo tak, jak do tej pory.
Pamiętaj: „Trening czyni mistrza”!

Małgorzata Lipińska
i trochę ja – Piotr Cywiński 🙂